Ustawienia formatu przechwytywania
Dostępne opcje zależą od używanego urządzenia przechwytywania (z karty Źródło przechwytywania). Nie zawsze będą dostępne wszystkie przedstawione poniżej ustawienia.
Ustawienia z innych sekcji panelu Format przechwytywania zależą od wyboru dokonanego w sekcji Ustawienia wstępne. Z kolei dostępne ustawienia wstępne zależą od posiadanych urządzeń przechwytywania.
W przypadku źródła przechwytywania DV główne opcje przechwytywania są wybierane na pierwszej z dwóch list rozwijanych (druga lista zapewnia odpowiednie opcje dodatkowe). Dostępne ustawienia obejmują:
· DV: Przechwytywanie z pełną jakością DV, które wymaga około 200 MB miejsca na dysku na każdą minutę materiału wideo. Dla tego ustawienia nie ma żadnych dodatkowych opcji. Jeśli projekt będzie wyprowadzany na taśmę wideo, zalecane jest użycie przechwytywania DV, a nie MPEG.
· MPEG: Przechwytywanie do formatu MPEG wymaga mniej miejsca na dysku niż do formatu DV, ale jest bardziej czasochłonne – zarówno podczas przechwytywania, jak i później, podczas wyprowadzania filmu. Ustawienia wstępne jakości (Wysoka, Niska i Średnia) są dostępne jako dodatkowe opcje, podobnie jak ustawienie Niestandardowa, które pozwala na ręczne skonfigurowanie ustawień wideo. Zalecane jest używanie najniższego ustawienia spełniającego wymagania wszystkich urządzeń, na których będzie odtwarzany film. Ustawienie Niska jest przeznaczone do wyprowadzania tylko na dysk VCD, ustawienie Średnia dla dysków S-VCD, natomiast Wysoka dla dysków DVD.
Inne typy urządzeń przechwytywania zapewniają pojedynczą listę opcji jakości; zwykle są to ustawienia Dobra, Lepsza, Najlepsza i Niestandardowa.
Podczas sesji analogowego przechwytywania Studio AV/DV są używane ustalone ustawienia bez żadnych dodatkowych opcji.
Ustawienia dostępne w tej sekcji są zależne zarówno od urządzenia przechwytywania, jak i od opcji wybranych w sekcji Ustawienia wstępne. Wyświetlane są tylko dostępne ustawienia. Edycji ustawień można dokonać tylko w przypadku, gdy wybrano ustawienie wstępne Niestandardowa.
Opcje: Ten przycisk zapewnia dostęp do opcji ustawień wybranego kodeka (oprogramowania kompresji/dekompresji).
Kompresja: Ta lista rozwijana pozwala wybrać używany kodek.
Szerokość, Wysokość: Te pola decydują o rozmiarach przechwytywanego obrazu wideo.
Szybkość klatek: Jest to liczba przechwytywanych klatek na sekundę. Dwie opcje liczbowe reprezentują odpowiednio wideo o normalnej szybkości i połowie normalnej szybkości. Mniejsza wartość (14,985 dla NTSC, 12,50 dla PAL i SECAM) pozwala zaoszczędzić miejsce na dysku kosztem płynności.
Jakość, Szybkość danych: Niektóre kodeki przedstawiają opcje jakości w postaci procentu kompresji (Jakość), natomiast inne w postaci wymaganej szybkości transferu danych w KB/s (Szybkość danych).
Typ MPEG: Należy wybrać jedną z dwóch metod kodowania MPEG: MPEG1 lub MPEG2. Pierwsza z nich jest obsługiwana praktycznie na wszystkich komputerach z systemem Windows, natomiast druga zapewnia wyższą jakość przy tym samym współczynniku kompresji.
Rozdzielczość: Jest to lista rozwijana z rozdzielczościami dostępnymi dla wybranych opcji przechwytywania. Dwukrotne zwiększenie szerokości (pierwsza wartość) i wysokości spowoduje czterokrotne zwiększenie ilości danych do przetwarzania.
Szybkie kodowanie: Ta opcja powoduje przyspieszenie procesu kodowania kosztem pewnego zmniejszenia jakości podczas przechwytywania do pliku MPEG. Można zbadać efekt działania tej opcji poprzez wykonanie krótkiego testu przechwytywania.
Edycji ustawień przechwytywania audio można dokonać tylko w przypadku, gdy wybrane zostanie ustawienie wstępne Niestandardowa.
Dołącz audio: To pole wyboru można wyczyścić, jeśli w produkcji nie jest planowane używanie przechwyconego audio.
Opcje: Ten przycisk zapewnia dostęp do opcji ustawień wybranego kodeka (oprogramowania kompresji/dekompresji).
Kompresja: Ta lista rozwijana wyświetla kodek, który zostanie użyty do skompresowania przychodzących danych audio.
Kanały, Częstotliwość próbkowania: Ustawienia te decydują o jakości audio. „Jakość CD” oznacza 16-bitowe audio stereo z próbkowaniem 44,1 kHz.
Ta sekcja jest widoczna tylko w przypadku, gdy dla formatu przechwytywania zostanie wybrane ustawienie wstępne MPEG.
Trzy opcje na tej liście rozwijanej decydują o tym, czy kodowanie MPEG jest wykonywane podczas przechwytywania, czy oddzielnie po zakończeniu przechwytywania.
· Ustawienie Użyj domyślnego trybu kodowania pozwala programowi Studio na wybranie jednej z dwóch kolejnych opcji w zależności od szybkości komputera.
· Ustawienie Koduj w czasie rzeczywistym oznacza, że przechwytywanie i kodowanie będą wykonywane jednocześnie. Właściwe rezultaty przy tym
ustawieniu uzyskuje się tylko w przypadku wystarczająco szybkiego komputera.
· Ustawienie Koduj po przechwyceniu oznacza, że kodowanie zostanie wykonane dopiero po zakończeniu przechwytywania. Operacja ta wymaga więcej czasu, ale jest bardziej niezawodna w przypadku wolniejszych procesorów.